Отглеждане на манатарки в домашни условия.
Манатарките са семейство гъби с високи вкусови качества.. Много хора смятат, че отглеждането им в домашни условия е невъзможно, но това не е така, напротив манатарките особено Царската манатарка се отглежда успешно в домашни условия. Проблемът , е че няма от къде да се купи качествен мицел, а решението на този проблем става като си произведем сами мицела.
Производство на мицел:
За да произведем мицел на царска манатарка са ни необходими 1-2 килограма царски манатарки, които се накисват за 24 часа в 5 литра вода. В това време сваряваме в тенджера под налягане за около 5 минути жито или ечемик 1килограм (целта ни не е да сварим житото а да го стелиризираме). Така стелиризираното жито се оставя да изстине в подходящ съд до температура 17-27 градуса. След като житото изстине се поставя в марля и се накисва за 4-5 часа в съда, в който сме накиснали за 24 часа манатарките. Изваждаме житото и го оставяме влажно /не мокро/ в закрит стерилен съд. След около две седмици мицелът прораства по житото и когато то побелее е готово за посяване.
Основни грешки:
-Житото, не се стерелизира Това може да доведе до развитието на мухъл и плесен, който да не даде на мицелът да се развие!
-Житото се преварява докато стане на каша. Опитът показва, че ако варим много житото, то по-бавно развива върху себе си мицел.
-Използваме не добре развити млади манатарки – За производство на мицел се използват само манатарки добре узрели и големи!
-Използват се отдавна брани гъби.Гъбите тябва да са брани най-много до 24 часа преди да се накиснат.
Гъбарник с манатарки се прави по два начина:
Гъбарник на двора: За да направим гъбарник за манатарки в двора си, избираме първо мястото. Избираме сенчесто и усойно място под някое дърво. След това изкопаваме в кръг около дървото яма с дълбочина 20-30см. На дъното на ямата поставяме слой от 7-8см. растителни отпадаци или дъбова шума набрана и изсушена. След това трябва да поставим горска почва, най-добре от мятото където са брани манатарките за производство на мицел. Ако нямаме горска почва може да изпозваме конска тор. Дебелината на този слой е 7-8 см също. Върху този слой поставяме житото с прорастналия по него мицел, като го разтрошаваме и разделяме равномерно по цялото място. След това добавяме 3-ти слой отново от дъбови листа, но този път той е с дебелина 3см. Накрая добявяме и слой от градинска почва равномерно с дебелина 2-3 см. След катто направим така гъбарника, е добре да го полеем първият път поне със сварено 100грама кафе в 6 литра вода , това ще помогне за бързото развитие на гъбарника и по – скорошното плододаване!
Гъбарник в закрито помещение: Гъбарникът в закрито помещение се прави с цел да получаваме урожай целогодишно той се прави по същия начин като този на двора, но тук положителното е, че можем да подържаме постоянна температура и влажност. Оптималната температура за гъбарника е 16-25 градуса. А влажността на въздуха трябва да е от 50 до 70 %.
Грижи за гъбарника по време на вегитацията:
След като сме посели мицела трябва да поливаме поне веднъж седмично, а в по- топло време и по-често! Трябва да следим за паразити и ако открием такива да ги унищожим със съответните препарати!
Първите гъби се появяват обикновенно след 2-3 месеца,но всичко е много относително акко се отглеждат на двора и зависи от климата!